söndag 23 december 2012

دیدبان حقوق بشر: جامعه‌ مدنی ایران زیر ضربه است


 سازمان بین المللی و غیر دولتی "دیدبان حقوق بشر"، طی گزارشی که روز جمعه، ۲۴ آذر منتشر شد، اعلام کرد که فعالان جامعه مدنی ایران در سه سال گذشته هدف "عملیاتی سرکوب‌گرانه" قرار داشته و بسیاری از آن‌ها کشته یا دستگیر شده یا ناگزیر به خارج گریخته‌اند.
به گزارش رادیو اروپای آزاد، این گروه غیر دولتی مدافع حقوق بشر خاطرنشان کرده است که حکومت جمهوری اسلامی از زمان اعتراضات گسترده‌ای در پی اعلام پیروزی محمود احمدی‌نژاد در انتخابات سال ۱۳۸۸ نیروهای مخالف سیاسی، فعالان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران و وکلا را تحت فشار شدید قرار داده است.
جو استورک، معاون بخش خاورمیانه دیدبان حقوق بشر، نیز در بیانیه‌ای که به همراه این گزارش منتشر شده اظهار داشت: "سرکوب‌ها از سال ۲۰۰۹ [۱۳۸۸] به این سو به شدت بر جامعه مدنی ایران تاثیر گذاشته است."
او افزود: "تصاویر پلیس که بی‌رحمانه معترضان را ضرب و شتم می‌کند شاید رفته‌رفته از صفحه تلویزیون‌ها و کامپیو‌تر‌ها ناپدید شود، اما بسیاری از فعالان ایرانی همچنان این تصمیم دردناک را می‌گیرند که خانه‌ها و خانواده‌های خود را ترک کنند."
در گزارش این سازمان حقوق بشری با عنوان "چرا رفتند: داستان فعالان ایرانی در تبعید" با بیش از ۵۰ ایرانی که در جست‌وجوی پناهندگی به ترکیه و عراق گریخته‌اند مصاحبه شده است.
آن‌ها در این مصاحبه‌ها که در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ انجام شده از تجربیات خود در ایران و کشورهای میزبان خود سخن می‌گویند.
در گزارش دیدبان حقوق بشر همچنین آمده است که بسیاری از فعالان مدنی که نیروهای امنیتی و اطلاعاتی ایران آن‌ها را به حمایت از "انقلاب مخملی" متهم می‌کنند، احتمالا ارتباط اندکی با اعتراضات پس از انتخابات داشته یا اصلا هیچ ارتباطی با آن نداشته‌اند.
این گزارش تاکید می‌کند که این فعالان مورد "کشتار و شکنجه غیرعادلانه، و بازداشت و حبس دل‌بخواهی قرار گرفته‌اند و حقوق آن‌ها مبنی بر آزادی بیان و اجتماعات به‌ طور گسترده نقض شده است."
دیدبان حقوق بشر در ادامه گزارش خود آماری را که کمیسر عالی سازمان ملل متحد در زمینه پناهنده‌ها منتشر کرده ذکر می‌کند که نشان می‌دهد ۱۸۱۲۸ ایرانی در سال ۲۰۱۱ درخواست پناهندگی کرده‌اند.
این در حالی است که تعداد متقاضیان ایرانی پناهندگی در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ به ترتیب ۱۱۵۳۷ و ۱۵۱۸۵ تن بوده است. بیشتر آن‌ها نیز در کشور ترکیه درخواست پناهندگی خود را ارائه داده‌اند.
در هفته‌های اخیر چندین رخداد باعث شده است که توجهات بار دیگر به مسئله حقوق بشر در ایران معطوف شود که از جمله آن‌ها یکی مرگ ستار بهشتی، وبلاگ‌نویس مخالف حکومت ایران، در زندان و اعتصاب غذای نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر، است.
ستار بهشتی روز ۹ آبان‌ماه توسط پلیس سایبری ایران بازداشت شد و تنها پنج روز بعد در زندان درگذشت. مقامات ایران ضرب و شتم او در زندان را تایید کرده‌اند.
خانم ستوده نیز که در اعتراض به اعمال فشار بر اعضای خانواده خود دست به اعتصاب غذا در زندان زده بود، پس از آنکه مقامات ایران با خواسته او مبنی بر رفع ممنوعیت سفر خارجی فرزندش موافقت کردند، به اعتصاب غذای ۴۹ روزه خود پایان داد.

بند زندانیان سیاسی در زندان ارومیه منحل شد


مسئولین زندان مرکزی ارومیه به دستور وزارت اطلاعات، بند ۱۲ زندان مرکزی ارومیه که محل نگهداری زندانیان سیاسی و عقیدتی در این زندان بود را منحل کردند.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مسئولین زندان ارومیه به دستور وزارت اطلاعات با انتقال برخی از زندانیان خطرناک با جرائمی چون قتل و مواد مخدر به بند ۱۲ شرایط را بیش از پیش برای زنداینان سیاسی غیر قابل تحمل کردند.
برخی از این زندانیان در همکاری با حراست زندان اقدام به تحریک زندانیان سیاسی کرده و سعی در کنترل ارتباطات آن‌ها با خارج از زندان دارند.
انحلال بند زندانیان سیاسی پس از آن صورت گرفت که پنج تن از زندانیان سیاسی این بند به اتهام ارتباط با رسانه‌ها و گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل (احمد شهید) به اداره اطلاعات ارومیه منتقل و پرونده جدیدی در رابطه با آن تشکیل شد.
این همه در حالی است که اصل تفکیک جرایم در آیین نامه سازمان زندانها به صراحت ذکر شده است.
بررسی موارد حقوقی نقض شده در این گزارش:
  • ماده ۸ کنوانسیون حقوق زندانیان: دسته های مختلف از زندانیان باید در زندانهای جداگانه و یا بخش های متفاوت از زندان نگهداری شوند.

tisdag 11 december 2012

مدافعان ایرانی اعلامیه جهانی حقوق بشر همچنان در بند هستند


دبیرخانه مجموعه فعالان حقوق بشر مصادف با روزجهانی حقوق بشر و تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر با صدور بیانیه ای نگرانی خود را از افزایش روزمره فشار بر مدافعان حقوق بشر در ایران ابراز داشت.
مجموعه فعالان حقوق بشر در این بیانیه میگوید حکومت ایران نه تنها امنیتی برای فعالان حقوق بشری و کار ارزشمند آنان که می‌کوشند به نحوه غیر خشونت آمیز یک یا همه حقوق مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر را محقق کنند؛ متصور نیست بلکه خود دولت نخستین دشمن و تهدید کننده این افراد تلقی می‌شود.
در ادامه بیانیه این گروه آمده است حکومت ایران برای جلوگیری از جمع آوری و انتشار اطلاعات سرکوب اعتراضات پس از انتخابات از سوی مدافعان حقوق بشر اقدام به تعقیب، بازداشت و محاکمه فعالان حقوق بشر نموده است و با غیرقانونی خواندن، کانون مدافعان حقوق بشر، مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، کمیته گزارشگران حقوق بشر، کمپین یک میلیون امضا، کمیته مبارزه با سانسور زمینه را برای برخورد با افرادی که اقدام به ارتباط با این گروه‌ها می‌کردند را نیز فراهم نموده است.
بر اساس آمار اعلام شده پس از وقایع سال ۸۸ بیش از ۱۲۰ تن از فعالان مستقل(فردی) و گروهی از سوی دستگاه امنیتی و قضایی  بازداشت شدند و هم اکنون محمد علی دادخواه، عبدالفتاح سلطانی، محمد سیف‌زاده، عبدالرضا تاجیک، نسرین ستوده، رضا شهابی، رسول بداقی، ابوالفضل عابدینی نصر، محمد حسن یوسفی پورسیفی، محمد صدیق کبودوند، مهدی خدایی، نصور نقی‌پور، محبوبه کرمی، حسین رونقی ملکی، شیوا نظرآهاری، نوید خانجانی، ایقان شهیدی و بهاره هدایت از جمله فعالین حقوق بشری هستند که در حال حاضر در زندان بسر می‌برند.
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در پایان این بیانیه آورده است: "تا زمانی که مدافعان حقوق بشر در ایران از سوی آن حکومت در معرض تهدید و بدرفتاری قرار بگیرند باور اعتنا و اعتقاد آن حکومت به مقاوله نامه‌های بین المللی و معاهدات حقوق بشری ممکن نخواهد بود."
این مجموعه هم چنین از جامعه بین الملل و در راس آن شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد و بخصوص گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران خواست تا ضمن الوییت دادن به مشکلات مدافعان حقوق بشر در ایران بخصوص آزار و تعقیب آنان از سوی حکومت ایران از تمامی راهکار‌ها و اختیارات لازم برای ترغیب دولت به پایان دادن به این روند با عنایت ویژه به آزادی مدافعان حقوق بشر بهره گیرد.
متن کامل این بیانیه به نقل از پایگاه رسمی این گروه بشرح زیر است:
روز جهانی حقوق بشر/ مدافعان ایرانی آن همچنان در بند
شصت و چهار سال پیش در سال ۱۹۴۸، زمانی که طرف‌های درگیر در جنگ جهانی در اواسط قرن بیستم از ویرانی های جنگ به ستوه آمده بودند تنها راه خلاصی از این وضعیت را در تصویب میثاقی در بین ملت‌ها که تضمین کننده حقوق و آزادی‌های برابر برای همه انسان‌ها باشد؛ دیدند. با تصویب این اعلامیه سازمان‌ها و نهادهای غیردولتی برای آموزش و بسط نخستین سند زنده و میراث بشریت شکل گرفتند از این رو برای حصول اطمینان از رعایت اعلامیه جهانی حقوق بشر فعالیت مدافعان حقوق بشر اهمیت برجسته پیدا کرده است، این مدافعان اغلب به عنوان تنها نیروی موجود میان مردم و قدرت مطلقه مهار نشده حکومت قرار می‌گیرد، حضور این افراد برای توسعه فرایند‌ها و نهادهای دمکراتیک و در ‌‌نهایت ارتقای حقوق بشر حیاتی است.
تعریف حقوق و امنیت این فعالان توسط سازمان ملل متحد طی اعلامیه "حقوق و مسئولیت افراد، گرو‌هها و نهادهای اجتماعی، ارتقاء و حفاظت از حقوق بشر و آزادی‌های بنیادین مورد وثوق جامعه جهانی" مورد تائید و تاکید قرار گرفته است، طبق ماده ۲-۱۲ این سند، حکومت ها بايد کليه تدبيرهای لازم را به کار گيرد تا حمايت مراجع ذيصلاح از همه افراد به صورت فردی و گروهی در برابر خشونت، تهديد، اقدامات تلافی جويانه، تبعيض منفی عملی و يا قانونی، فشار يا هرگونه اقدام خودسرانه ديگر در پی استفاده مشروع و قانونی اين افراد از حقوق مذکور در اعلاميه حاضر، تضمين کنند.
با این حال در کشور ایران نه تنها امنیتی برای این افراد و کار ارزشمند آنان که می‌کوشند به نحوه غیر خشونت آمیز یک یا همه حقوق مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر را محقق کنند؛ متصور نیست بلکه خود دولت نخستین دشمن و تهدید کننده این افراد تلقی می‌شود.
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، که خود از قربایان سیاست برخورد دولت ایران با مدافعان حقوق بشر بخصوص در طی سالهای اخیر بوده است ضمن گرامی داشت سالروز تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر نگرانی خود را از افزایش روزمره فشار بر مدافعان حقوق بشر اعلام می‌دارد و توجه سازمان‌ها و نهادهای بین المللی را به حجم بالای دشورای‌های که در سالهای اخیر متوجه مدافعان ایرانی حقوق بشر شده است را جلب میکند.
پس از سرکوب‌های بی‌امان اعتراضات مسالمت آمیزی که در اعتراض به نتایج انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری در ایران شکل گرفت حکومت ایران برای جلوگیری از جمع آوری و انتشار اطلاعات این سرکوب‌ها از سوی مدافعان حقوق بشر اقدام به تعقیب، بازداشت و محاکمه فعالان حقوق بشر نموده و با غیرقانونی خوندان تشکیلات آن‌ها زمینه را برای برخورد با افرادی که اقدام به ارتباط با این گروه‌ها می‌کردند را نیز فراهم نمود. کانون مدافعان حقوق بشر، مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، کمیته گزارشگران حقوق بشر، کمپین یک میلیون امضا، کمیته مبارزه با سانسور از جمله گروه‌هایی بودند که مورد غضب حاکمیت قرار گرفته و به بد‌ترین شکل سرکوب شدند.
بر طبق آماری که پس از وقایع سال ۸۸ تاکنون جمع آوری شده است که مطمئنا دربرگیرنده کلیه موراد برخورد با فعالان مستقل(فردی) و گروهی حقوق بشر نیست بیش از ۱۲۰ تن از ایشان بازداشت شدند و هم اکنون محمد علی دادخواه، عبدالفتاح سلطانی، محمد سیف‌زاده، عبدالرضا تاجیک، نسرین ستوده، رضا شهابی، رسول بداقی، ابوالفضل عابدینی نصر، محمد حسن یوسفی پورسیفی، محمد صدیق کبودوند، مهدی خدایی، نصور نقی‌پور، محبوبه کرمی، حسین رونقی ملکی، شیوا نظرآهاری، نوید خانجانی، ایقان شهیدی و بهاره هدایت از جمله فعالین حقوق بشری هستند که در حال حاضر در زندان بسر می‌برند.
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در این رابطه دولت ایران را به برداشتن گام‌های ضروری در جهت بهبود وضعیت نا امن مدافعان حقوق بشر در ایران فرامی خواند، به باور این تشکل آزاد کردن بی‌قید و شرط تمامی مدافعان حقوق بشر و پایان دادن به تعقیب و آزار مدافعان حقوق بشر از نخستین و ضروری‌ترین بخش‌های این رویه خواهد بود. این تشکل به دولت ایران یادآور می‌شود تا زمانی که مدافعان حقوق بشر در ایران از سوی آن حکومت در معرض تهدید و بدرفتاری قرار بگیرند باور اعتنا و اعتقاد آن حکومت به مقاوله نامه‌های بین المللی و معاهدات حقوق بشری ممکن نخواهد بود، این مجموعه هم چنین از جامعه بین الملل و در راس آن شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد و بخصوص گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران نیز می‌خواهد تا ضمن الوییت دادن به مشکلات مدافعان حقوق بشر در ایران بخصوص آزار و تعقیب آنان از سوی حکومت ایران از تمامی راهکار‌ها و اختیارات لازم برای ترغیب دولت به پایان دادن به این روند با عنایت ویژه به آزادی مدافعان حقوق بشر بهره گیرد.
دبیرخانه مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
دوشنبه ۲۰ آذر ۹۱ برابر با ۱۰ دسامبر ۲۰۱۲

söndag 2 december 2012

کانون نويسندگان ايران خواستار آزادی بی قيد و شرط انديشه و بيان شد


 کانون نويسندگان ايران در بيانيه ای به مناسبت روز ۱۳ آذر، ‌روز مبارزه با سانسور، خواستار آزادی بی قيد و شرط انديشه و بيان شد.
اين بيانيه با اشاره به آنچه دستگاه فراگير سانسور ناميد،‌ نوشت که اين دستگاه درصدد است تا اندک اقبال باقی مانده مردم به آثار هنری و ادبی را از آنها بگيرد و در عين حال بر فضای بی اعتمادی فعالان توليدات هنر و ادبيات دامن می زند.
کانون نويسندگان ايران همچنين به بازداشت فريبرز رييس دانا و منيژه نجم عراقی، ‌دو عضو اين کانون،‌ اشاره کرده که به گفته اين بيانيه به جرم عضويت در اين تشکل ماه‌هاست در زندان بسر می‌برند.
کانون نويسندگان ايران همچنين به مرگ ستار بهشتی در زندان ‌اشاره کرده و نوشته اين کارگر وبلاگ نويس ِ معترض از متن توده مردم آمده بود و جانش را در دفاع از آزادی بيان از دست داد.