طبق اساسنامه کومه‌له از ماه‌ها قبل کمیته مرکزی کومه‌له با تعین "کمیسیون تدارک کنگره" به آماده سازی و تدارک سیاسی و تشکیلاتی و فنی کنگره سیزدهم اقدام کرد. سه ماه قبل از برگزاری انتخابات در تشکیلات های کومه‌له برای تعین نمایندگان کنگره کمیته مرکزی از میان اعضا حود سه تن را به عنوان کمیسیون برگزاری انتخابات تعین نمود. این انتخابات در همه ی حوزه‌های تعین شده انجام شد و نمایندگان تشکیلات کومه‌له با انتخابات و رأی آزاد اعضا انتخاب شدند. کمیته مرکزی پس از انتخابات شماری از کادرهای کومه‌له را به عنوان ناظر به کنگره فراخواند. همچنین تعدادی از یاران با سابقه در طیف کومه‌له و شخصیتهای سیاسی سرشناس به عنوان مهمان به کنگره دعوت شدند.
کنگره سیزدهم کومه‌له از سوی هیأت رئیسه موقت کنگره با خوشامدگویی به همه شرکت کنندگان و با سرود انترناسیونال و یک دقیقه سکوت به یاد جانباختگان راه آزادی و سوسیالیزم و جنبش آزادیخواهی ملی کردستان آغاز شد.
در آغاز مسئول برگزاری انتخابات کنگره سیزدهم، گزارش خود از انتخابات در تشکیلات های گوناگون تقدیم کنگره نمود و با قرائت نام تک تک نمایندگان از کنگره تقاضای رأی اعتماد نمود. کنگره به اتفاق آرا این گزارش را تصویب و اعتبارنامه همه نمایندگان را تائید نمود. سپس هیأت رئیسه، رسمیت کنگره را اعلام نمود. آیین نامه پیشنهادی برای روال کار کنگره پس از بحث مختصر و با اصلاحیه هایی از سوی نمایندگان به تصویب کنگره رسید. هیأت رئیسه موقت نیز به اتفاق آرا نمایندگان به عنوان هیأت رئیسه کنگره سیزدهم کومه‌له به کار خود ادامه داد.
دستور جلسات کنگره سیزدهم که به تصویب نمایندگان رسید عبارت بودند از: ۱_گزارش کمیته مرکزی به کنگره سیزدهم کومه‌له. ۲_ برنامه سیاسی کومه‌له. ٣_ اساسنامه کومه‌له. ۴_ انتخابات کمیته مرکزی.
گزارش سیاسی و تشکیلاتی کمیته مرکزی به کنگره توسط رفیق عمر ایلخانی زاده دبیر کل کومه له ارائه گردید. گزارش سیاسی کمیته مرکزی به کنگره که یک روز کاری را به خود اختصاص داد با مروری کوتاه به اوضاع سیاسی جهان، بحران اقتصادی چند سال اخیر در جهان سرمایه داری، بررسی حوادث و موقعیت خاورمیانه و امکان تشدید جنگ و درگیری منطقه ای، آغاز شد و تحلیل و بررسی اوضاع سیاسی ایران و کردستان و وظائف و اولویت های کومه‌له را مورد بحث قرار داد.
در بحث اوضاع سیاسی جهان و بحران اقتصادی سرمایهداری در چند سال اخیره، بر این حقیقت تأکید شد که بحران سال های اخیر که اساسا با حمله به معیشت مزد بگیران از سوی سیاست سرمایهداری رها و لجام گسیخته و ابر قدرت ها و کمپانی و کارتل های عظیم اقتصادی و مالی روبرو بوده، نتوانسته است راه گشا باشد و بشریت با تردید و دودلی فزونتر به راه حل های آنان برای غلبه بر این بحران و نابسامانیهای فزاینده می نگرد. در مباحث کنگره تأکید شد که جنگ سرد دیگری عملا شروع شده است و لحن و گفتمان قدرت ها و قطبهای جهانی سرمایهداری بر پافشاری آنان بر منافع شان دلالت دارد. دوره کنونی دوره‌ای گذاراست که متأسفانه با بحران های اقتصادی، بیکاری های گسترده و مهاجرت های اجباری، جنگ ها و درگیریهای کم و بیش شدید همراه است. در واکنش به این بحران، اگرچه خودبخودی و خودجوش و زودگذر، اما جنبش ها و مقاومت های گاه پراکنده و گاه متحدانه و هماهنگ و وسیع شکل گرفته است. شاهد نزدیکی نیروهای چپ بوده‌ایم، شاهد جنبش های خودجوش بوده ایم که اساسا واکنشی است به عواقب و عوارض بحران سرمایه داری و مسائلی که به تبع آن صدها میلیون نفر را به کام ناامنی اقتصادی کشانده است. جنبش ها, شورش ها و انقلابات خاورمیانه و شمال افریقا که "بهار عربی" نام گرفت، بخش چشمگیری از مباحث این دستور جلسه را به خود اختصاص داد. نتایج "بهار عربی" هرچه باشد خود این انقلابات و شورش ها پردستاورد و تحول ساز بوده اند. "بهار عربی" عصیان توده های زحمتکش و محروم از آزادی و بیزار از یوغ دیکتاتورهای نظامی و سرکوبگر ده‌ها ساله بود که شماری از این رژیمها از سوی ابرقدرت ها حمایت می شدند و عملا توسط آنان گمارده شده بودند. ظهور نیروها، احزاب و دستجاتی که از فردای "پیروزی" چند همسری را آزاد کردند از اهمیت "بهار عربی" نمی کاهد و نشان از واقعیت ده‌ها ساله‌ای دارد که این حکومت های دست نشانده و مورد حمایت ابرقدرتها جز باکشتن آزادی و خشک کردن هر اندیشه آزادیخواهی و برابری طلبانه و انسانی نمی توانستند به حکومت خود ادامه دهند. پس از "بهار عربی" سیمای سیاسی خاورمیانه و حتی توازن سیاسی میان قطب های جهانی دگرگون شده است. خاورمیانه کماکان مرکز تحولات و زورآزمایی نیروهای منطقه‌ای و جهانی است. گزارش سیاسی کمیته مرکزی کومه‌له با حساسیت و دقت اوضاع خاورمیانه را مورد بررسی قرار داد. آنچه در سوریه شاهد آن هستیم مجموعه‌ای از تضادهای منطقه‌ای را در خود متمرکز کرده است که اهمیت آن فراسوی مرزهای خاورمیانه است. ایران و ترکیه به تدریج به دو قدرت مهم تحولات خاورمیانه بدل شده‌اند و قدرت های عظیم نیز نظاره گران فعالی هستند که با تقویت نیروهای دلخواه و متحد خویش در این کشمکش دخیل و سهیمند.
موقعیت کرد و جنبش های آزادیخواهی ملی کردستان در خاورمیانه تغییرات عمده‌ای به خود دیده است. حکومت منطقه‌ای کردستان عراق پایه‌هایش را محکم تر کرده است، در کردستان ترکیه جنبش مردمی و خواست حق تعین سرنوشت رساتر به گوش می رسد و در پارلمان کشوری که میلیون ها کرد "ترک های کوهی" نام گرفته بودند صدای دادخواهی، حق طلبی و حقوق ملی آنها در انظار جهانیان بلند شده است. احزاب کردستانی کنگره‌شان را در قلب پایتخت ترکیه، برگذار می کنند و با اجماعی از نمایندگان احزاب کردستانی در همه‌ی بخش های آن جنبش دادخواهی « کرد و کوردستان را در دل خاورمیانه "جدید" اجتناب ناپذیر ساخته است. در کردستان سوریه، عملا مردم و احزاب آن حاکم گردیده‌اند. در کردستان تحت سلطه رژیم جمهوری اسلامی نیز، علی رغم ملیتاریسم و تداوم اعدام های سیاسی و زیر حکم اعدام نگهداشتن فعالین ومبارزین کردستان جمهوری اسلامی بیگانه با مردم و هراسان از تداوم حاکمیتش است. جنبش های آزادیخواهی کردستان در خاورمیانه در ده‌ها سال گذشته، از پتانسیل های عظیم آزادیخواهی، دمکراتیک، سکولار و مترقیانه برخوردار بوده‌اند و تکیه‌گاه مهمی برای شناخت خاورمیانه‌ای خواهد بود که نیروهای دمکراتیک و چپ می توانند محور آن باشند.
در گزارش سیاسی کمیته مرکزی، اوضاع سیاسی ایران و موقعیت جمهوری اسلامی با تأکید بر این واقعیت مورد بحث قرار گرفت که رژیم اسلامی در داخل و در بالاترین هرم قدرت خود با بحران قدرت, بحران مشروعیت و بحران حکومتی عمیق دست به گریبان بوده و در موقیت بین المللی عرصه را بر خود تنگ تر دیده است. رژیم اسلامی واپسین تلاش اش را در خارج از مرزهای خود برای تقویت دستجات و حکومت های اسلامی و دیکتاتوری به کار انداخته است. تقلاهای رژیم اسلامی برای نجات بشار اسد و نجات سوریه که بخش عظیمی از انرژی مادی و معنوی خود و هم پیمانان منطقه‌ای اش را به خود مشغول کرده است نشان از تنگناهای منطقه‌ای و جهانی این رژیم دارد.
رژیم اسلامی بیش از هر زمان دیگر افسانه و توهم تغییر در خود را نابود کرده است و آخرین کارت "اصلاح طلبان حکومتی" به نام "جنبش سبز" نتوانست نیرویی را برای استحاله این رژیم فراهم آورد. جنبشی که پس از انتخابات دوره دوم احمدی نژاد، با حضور میلیونی بر پا شد، ماه‌ها طول کشید و مقاومت عظیمی را علیه یکی از سازمان یافته‌ترین نیروهای سرکوب سامان داد، جمهوری اسلامی را به راستی فقط چند گام به فروپاشی نزدیک ساخت. رهبران "سبز" در هراس از رادیکال شدن جنبش و توهم به استحاله رژیم و با پیشینه‌ای که در درون این رژیم و در دوران " طلایی" خمینی داشتند نمی توانستند هیچ مشروعیت مردمی برای خود دست و پا کنند. کنگره کومه له با تأکید بر سیاست های چند ساله گذشته خود در برخورد با "جنبش سبز" بر ناممکن بودن هر نوع اصلاح در جمهوری اسلامی و شکست پروسه و نظر اصلاح طلبی مجددا تأکید نمود و عملکرد این گرایش را در اپوزیسیون به زیان جنبش مردمی و دمکراسی خواهی ارزیابی کرد. گزارش همچنین تلاش های آلترناتیوسازی و برگزاری کنفرانس های یکی دوسال گذشته از سوی بخشی از اپوزیسیون متمایل به اصلاح طلبان را شکست خورده دانسته و این سناریوسازی ها را در خلاف مسیر آزادیخواهی و مصالح مردم و اراده آنان قلمداد کرده و بر اصالت و استقلال و حضور مردم در جنبش تأکید داشت.
مبحث اوضاع سیاسی ایران به حضور موثرتر جنبش های اجتماعی کارگران، زنان، خلق های ایران اشاره داشت. رهبران جنبش کارگری و فعالین زنان به زندان ها افکنده شده‌اند و نامشان بر رسانه‌های جهانی و مراکز دفاع از حقوق بشر نقش بسته است. جنبش های اجتماعی در ایران در دل اوضاع کنونی و شرایط متحول فعلی می روند که در خیزش های آتی نقش آفرینی کنند.
کنگره کومه‌له تأکید کرد که کومه‌له برای تقویت جنبش دمکراسی خواهی و جنبش سرنگونی خواهی لازم به تحرک وسیع تری در میان نیروها و احزاب سیاسی چپ و دمکرات است و در این راستا باید فعالیت ها، تماس ها و تلاشهایش را محوری تر و سازمان یافته تر سازد.
در اوضاع سیاسی کردستان، باتوجه به مقاومت چند ده‌ساله مردم کردستان کنگره کومه‌له با ستایش و قدردانی آغاز به کار کرد. جمهوری اسلامی سخت ترین شرایط را بر مردم کردستان تحمیل کرده است. جنگ اقتصادی، جنگ خاموش سال های اخیر و کنونی این رژیم با مردم کردستان معلوم است. اعدام فعالین سیاسی در کردستان و علیه مبارزین کرد بیشتر و پابرجاست. با این وجود, مقاومت های عظیم و درخور تحسین احسان فتاحیان و فرزاد کمانگر و دیگر مبارزین خلق کرد، جنبش مردمی و توده‌ای کردستان را به جنب و جوش انداخت. اعتصاب عمومی ۲٣ اردیبهشت ما سال ۱٣٨۹، چندین سال رکود سیاسی را جبران کرد و نشان داد که رژیم اسلامی و در آینده نیز هیچ رژیم اشغالگر و دیکتاتوری در کردستان جایگاهی ندارد.
جنبش های اجتماعی کارگران، زنان، دانشجویان و جنبش سیاسی و مدنی خود را بالا کشیده اند. ارزش های دمکراتیک، مترقیانه و مدرن با وجود این جنبش ها در دل جنبش آزادیخواهی ملی کردستان پر واضح تر شده‌اند.
کومه‌له و کنگره‌اش بار دیگر بر حق تعین سرنوشت تأکید نمود. بر راه حل فدرالی و همزیستی مسالمت آمیز و متحدانه خلق های تحت ستم در ایران اشاره کرد و در این راستا رفراندوم و همه پرسی از مردم برای شیوه حق تعین سرنوشت خود تأکید داشت. کنگره هم چنین همکاری فشرده احزاب کردستان و تلاش های موثر در این راستا را به عهده رهبری گذاشت و تلاش های چند ساله اخیر رهبری کومه‌له را دلسوزانه و مسئولانه دانست. کنگره کومه‌له بار دیگر برای اتحاد صفوف کومه‌له و همکاری نزدیک همه جریانات کومه‌له مورد تاکید قرارداد و برپروسه نزدیک شدن و دیالوگ فشره و صمیمانه انگشت گذاشت. کنگره همچنین در اصلی ترین شعار خود بر نزدیکی و همکاری نیروهای چپ و سوسیالیست در کردستان پای فشرد. مبارزین و کادرهای جنبش چپ در کردستان می توانند باهم همکاری کنند. کنگره کار در این راستا را وظیفه رهبری آینده کومه‌له دانست.
در بحث اوضاع سیاسی کردستان، جنبش زنان کرد، جنبش روشنگری در کردستان و ضرورت کار ویژه وهمکاری بی دریغ را با این جنبش ها مورد تأکید قرارداد.
در بخش گزارش تشکیلاتی کمیته مرکزی به کنگره، سخنران و نماینده کمیته مرکزی به کمبودها و ضعف های اساسی در کار چند ساله گذشته رهبری اشارات صریح و صمیمانه‌ای نمود. بر رویدادها و حوادثی که در این چند سال بر کار ما تأثیر گذاشت. بر حاکم شدن روحیه نظامی گری که اعزام واحدهای پیشمرگ را بدنبال داشت و در مواردی هم غیر قابل کنترل شد که صدمات و لطمات جانی سختی متحمل شدیم. کنگره بدرستی براین نکته انگشت گذاشت. سخنرانان کنگره در این بخش از گزارش کمیته مرکزی با صراحت و شفافیت تمام کارکرد رهبری کومه‌له را مورد ارزیابی قرار دادند. فضای کنگره در این مبحث، سیمایی از یک حزب زنده و پویا و کادرهایش را نشان می دهد که در فرصت کافی و مناسب، کمبودها و نارسایها را به باد انتقاد می گیرند، نقاط قوت و زحمات رهبری را تقدیر می کنند و مسئولانه برای دوره آتی پیشنهاد ارائه می دهند.
در گزارش تشکیلاتی, کمیته مرکزی به بررسی اساسی ترین رویدادها و نحوه ی کارکرد ارگانهای اصلی تشکیلات پرداخته بود. کمبود و نارسایی ها را با صراحت مورد نقد قرار داده و در عین حال نقاط قوت کار ارگانهای مرکزی را بیان نمود. همچنین سیاسیت ما در دوره آتی برای ارگانهای اصلی را مورد بحث قرار داده و خطوط اصلی جهت گیری های ما را تعین نمود.
نمایندگان در این بحث نیز به طرح انتقادات خود پرداخته و در راستای گزارش ،انتظارات خود را به روشنی بیان نمودند. جهت گیری اصلی در این مبحث تأکید بر حزبیت و تسهیل ارتباط بالا و پائین در حزب وهمچنین به تقویت روند آموزش در حزب بها داده شد. کمیته مرکزی منتخب کنگره ۱٣ موظف گردید تا برای تأمین دمکراسی در درون تشکیلات و تقویت انضباط حزبی و کار جمعی، گام جدی تر بردارد و بر اجرای اساسنامه تأکید شد.
مبحث دیگر کنگره، برنامه سیاسی کومه‌له بود. که رفیق جلیل آزادیخواه به عنوان معرف این بحث سخن گفت. از ماه‌ها قبل کمیسیون تدارک کنگره، کمیسیون ویژه‌ای برای تغییرات و اصلاحاتی احتمالی در برنامه سیاسی کومه‌له تعیین نمود.
پس از مباحث لازم پیش نویس اصلاحات تقدیم کمیته مرکزی گشته و با مرور آن در جلسات کمیته مرکزی پیش نویس نهایی تقدیم نمایندگان کنگره شد. در کنگره با اختصاص زمان، ملاحظات و نظرات حاضرین مبحث برنامه غنی تر گردید. نهایتا کنگره به اتفاق آرا کلیات برنامه سیاسی کومه‌له را تصویب کرد و انتشار نهایی آن را به عهده کمیته مرکزی منتخب کنگره سیزدهم سپرد.
مبحث دیگر، اساسنامه کومه‌له بود که رفیق رضا کعبی معرف آن شد. در زمینه اساسنامه نیز مباحث جدی از ماه ها قبل در میان کمیسیون تدارک و کمیته مرکزی و اعضا در سمینارهای گوناگون جریان یافت. نهایتا قبل از کنگره پیش نویس اصلاح شده اساسنامه کومه له تقدیم نمایندگان گردید. در کنگره نیز این مباحث به طرز فعالی تداوم یافت. مباحث کنگره عمدتا حول و حوش ساختار رهبری کومه‌له و کارکرد سازمانی آن متمرکز شد. در این باره دیدگاه های گوناگون در فرصت های لازم و کافی مواضع و استدلال های خود را تشریح کردند. نهایتا کنگره با اکثریت آرا نمایندگان، کلیات اصلاحیه را به تصویب رساند و انتشار متن نهایی را به کمیته مرکزی آینده واگزار کرد.
آخرین دستور جلسه کنگره انتخاب کمیته مرکزی بود. قبل از رأی گیری و پروسه کاندیداتوری مباحث جدی و فعالی درباره کمیته مرکزی کومه‌له، نقش و جایگاه، وظائف و کارکردش مطرح گردید. معرف اولیه این بحث رفیق عمر ایلخانی زاده بود و با اظهار نظرهای فعالانه حاضرین در کنگره وسعت یافت.
نهایتا کنگره پس از کاندیدا شدن شمار وسیعی از کادرهای کومه‌له برای کمیته مرکزی، با رأی اکثریت خود ۱۹ رفیق را به عنوان اعضای اصلی کمیته مرکزی و ۶ رفیق دیگر را به عنوان اعضای علل البدل کمیته مرکزی انتخاب نمود.
کنگره در آغاز روز سوم کار خود در روز هفتم آبانماه در بیست و پنجمین سالروز جانباختن رفیق دکتر جعفر شفیعی با اعلام یک دقیقه سکوت، نام و یاد و خاطره این سیمای محبوب، از رهبران شناخته‌شده کومه‌له و از سخنوران و رهبران جنبش چپ و سوسیالیستی و جنبش آزادیخواهی مردم کردستان را گرامی داشت.
غروب روز ۱۱ آبانماه برابر با اول نوامبر در مراسم اختتامییه حزبی با شرکت کادرها و اعضا و پیشمرگان کومه‌له و با سخنرانی رفیق عمر ایلخانی زاده دبیر کل کومه‌له کنگره رسما به پایان رسید. در این مراسم از همه‌ی واحدهای حفاظتی، خدماتی و تدارکاتی و همه‌ی رفقایی که در طول کار کنگره با کار مداوم زحمات فراوانی کشیدند، قدردانی نمود و به همه‌ی آنان تقدیرنامه اهدا شد.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar